Larinks Hipofarinks ve Nazofarinks Muayenesi - Yrd. Doç. Dr. Kerem ÖZTÜRK

LARİNKS-HİPOFARİNKS MUAYENESİ

Larinks değişik yöntemlerle muayene edilebilmektedir. İndirek laringoskopide, hasta dik şekilde oturmakta ve başını ekstansiyona getirmektedir. Hastadan ağzını genişçe açması ve dilini dışarıya çıkarması istenmektedir, daha sonra dil bezi kullanılarak dil baş ve orta parmak arasına alınarak dışa çekilmektedir.

İşaret parmak kullanılarak üst dudak yukarıya itilmektedir. Diğer elle ise ısıtılmış ya da solüsyonlarla buğulanması önlenmiş bir larinks aynası, kalem gibi tutularak yumuşak damak alt bölümünü yukarıya itecek şekilde uygulanmaktadır. Hastaya öğürtü refleksinin önlenmesi için, sürekli ağızdan nefes alıp vermesi söylenmelidir, eğer hasta tolere edemezse topikal lokal anestezi uygulanmalıdır. İlk olarak dil kökünden vallekülaya kadar olan bölüm incelenmektedir. Farinks arka ve yan duvarları piriform sinüslerle birlikte değerlendirilmektedir. Bu bölgelerde asimetri ya da tükrük göllenmesi olup olmadığı dikkatle incelenmelidir. Epiglotun lingual ve larengeal yüzleri de bu muayenede gözden geçirilmelidir. Larinks içini iyice değerlendirebilmek için hastaya “i“ ve “e” seslerini çıkarması istenmektedir. Bu bölgede vokal kordlar, band ventriküller, ariepiglottik plika ve aritenoidler değerlendirilmekte, herhangi bir lezyon, kitle, mukozal düzensizlik, enfeksiyon ya da asimetri olup olmadığı dikkatlice gözden geçirilmelidir.

Epiglotun çok düşük olduğu durumlarda bu yöntemle larinks içi dokuları tam olarak değerlendirilemediğinden, fiberoptik larengoskoplar kullanılabilir. Bu yöntem çocuklarda ve refleks eşiği düşük hastalarda da rahatlıkla uygulanabilmektedir.

70 ve 90 dereceli rijid endoskoplar kullanılarak da larinks daha detaylı incelenebilmektedir. Ayrıca stroboskopik teknik eklenerek kord vokal hareketleri yavaşlatılmış şekilde gözlenebilmektedir.

Biopsi alınması gereken ya da direk görüşle tam olarak değerlendirilemeyen durumlarda ise direkt larengoskopi yapılmaktadır. Bu muayene süspansiyon larengoskopisi dediğimiz aletlerle yapılırsa hekim iki elini kullanarak gerekli müdahaleyi yapabilmektedir. Ayrıca bu yönteme mikroskop da eklenerek mikrocerrahi uygulamaların yapılması sağlanabilmektedir.

NAZOFARİNKS MUAYENESİ

Nazofarinks muayenesi en zor uygulanan bölgelerden biridir. Bu muayene yapılmadan önce yumuşak damak öne eleve edilmeli ve dile basılmalıdır. Geniş görüş sağlamak için burundan geçirilen nelaton sondaları ağızdan çıkarılarak yumuşak damak öne doğru çekilebilmektedir. Daha sonra ısıtılmış larinks aynası ile nazofarinks bölgesi değerlendirilmektedir. Bu bölgede koanalar, torus tubariuslar, rosenmüller fossaları ve östaki tübünün orifisleri dikkatlice incelenmelidir. Aynı zamanda yumuşak damağın arka kısmı ve nasofarinks arka duvarı da değerlendirilmelidir. Aynı muayene nasal olarak uygulanan fiberoptik endoskoplarla da yapılabilmektedir.